Slideshow image
Previous Next
Μυοκτονία

ΤΡΩΚΤΙΚΑ


  • Τα τρωκτικά αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στις σύγχρονες κοινωνίες. Έχουν προσαρμοστεί πλήρως στο σύγχρονο τρόπο ζωής και πολλαπλασιάζονται εκθετικά! Μπορούμε να τα συναντήσουμε παντού.  Από, τα είδη που παρουσιάζουν υγειονομικό ενδιαφέρον είναι τα λεγόμενα συμβιωτικά τρωκτικά, στα οποία υπάγονται τα ποντίκια.
  • Κυριότερα είδη ποντικιών είναι ο  Rattus Norvegicus (Νορβηγικός Αρουραίος), ο Rattus Rattus (Καστανός Αρουραίος) και ο Mus Musculus (οικιακό ποντίκι )Και τα τρία είδη είναι ιδιαίτερα διαδομένα στην Ελλάδα.
  • Υγειονομική σημασία
  • Πρόκειται για ομάδα θηλαστικών με τεράστια υγειονομική σημασία για τον άνθρωπο.  Εκτός από το Σύνδρομο Weil (λεπτοσπείρωση) είναι δυνητικοί φορείς και άλλων σοβαρών ασθενειών όπως πανώλη, τυφοειδής πυρετός, σαλμονέλωση και  ορισμένες μορφές εγκεφαλίτιδας. 
  • Εκτός από τις παραπάνω σοβαρές επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία προκαλούν και σοβαρές ζημιές σε κτίρια, ηλεκτρικές εγκαταστάσεις (μπορεί να αποδειχθούν υπεύθυνα ακόμη και για πυρκαγιά) καθώς και οικονομικές ζημιές όπως καταστροφή προϊόντων σε αποθήκες(σιτηρά, άλευρα τυποποιημένα τρόφιμα κ.λ.π.)

Τρόποι αντιμετώπισης.

Προληπτικά μέτρα: 
Απομόνωση και καθαριότητα  των κτιρίων. Δεν θα πρέπει να υπάρχουν ανοίγματα (π.χ. ανοιχτά παράθυρα και πόρτες, ανοιχτές αποχετεύσεις, τρύπες στους τοίχους). Δίδεται ιδιαίτερη σημασία στην καθαριότητα του χώρου (π.χ. απομάκρυνση σκουπιδιών και πηγών τροφής) και σε μεγάλους εξωτερικούς χώρους (κήποι, χωράφια) εφαρμόζεται ζιζανιοκτονία. Παρτέρια σε επαφή με τους εξωτερικούς τοίχους εργοστασίων και συναφών εγκαταστάσεων θα πρέπει να αποφεύγονται. Οι εξωτερικές πόρτες θα πρέπεο να κλείνουν ερμητικά.

Παρακολούθηση:
Η οργάνωση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διαχείρισης τρωκτικών, ακολουθεί ορισμένα στάδια ενεργειών, τα οποία επιγραμματικά είναι:
Έρευνα του χώρου. Τα τρωκτικά χρειάζονται νερό, τροφή, κατάλυμα (φωλιά) και σχετική ησυχία. Η έρευνα του χώρου λοιπόν προσανατολίζεται στα κύρια σημεία που προσφέρουν αυτές τις συνθήκες. Με την έρευνα οι εστίες, φωλιές, διαδρομές αποτυπώνονται σε σχεδιάγραμμα.
Ταυτοποίηση των ειδών - Έκταση προσβολής. Ερευνώντας αυτά τα σημεία, μετά από την προσεκτική παρατήρηση (περιττώματα, ίχνη ποδών, διαδρομές κ.λ.π.) αφ’ενός, και μετά από τη χρήση διαφόρων μέσων ελέγχου παρουσίας (σκόνης ανίχνευσης, παγίδων κόλλας, μηχανικών παγίδων κ.λ.π.) αφ’ετέρου, ταυτοποιούνται (προσδιορίζονται) τα είδη που ενδημούν στον χώρο και η έκταση της προσβολής.
Η παρακολούθηση θα πρέπει να λαμβάνει χώρα σε τακτά χρονικά διαστήματα για την επισήμανση της παρουσίας των συμβιωτικών τρωκτικών.


Αντιμετώπιση:
Για την καταπολέμηση των συμβιωτικών τρωκτικών χρησιμοποιούνται εγκεκριμένοι δολωματικοί σταθμοί ασφαλείας που τοποθετούνται στα σημεία – ζώνες που έχουν αποτυπωθεί στον χώρο, με ειδική σήμανση προειδοποίησης, ενημέρωσης (προϊόν και αντίδοτο) και απογραφής ευρημάτων ακριβώς στο σημείο τοποθέτησής τους. Στους δολωματικούς σταθμούς τοποθετούνται εγκεκριμένα τρωκτικοκτόνα δολώματα τα οποία είναι αντιπηκτικές ουσίες υποξείας τοξικότητας που ενεργούν στο αίμα (στον κύκλο προθρομβίνης). Τα τρωκτικοκτόνα αυτά δολώματα κυκλοφορούν σε μορφή κύβων (κηρωδών ή όχι), πάστας, συμπήκτων (pellets, γαριδάκια), αλεσμένων δημητριακών, σπόρων και σκόνης.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν εφαρμόζεται πρόγραμμα καταπολέμησης των συμβιωτικών τρωκτικών σε βιομηχανίες τροφίμων όπου εντός των αποθηκών και στον χώρο παραγωγής παίρνονται μόνο μέτρα ελέγχου παρουσίας (π.χ. μηχανικές παγίδες πολλαπλών συλλήψεων), καθώς δεν επιτρέπεται η χρήση αντιπηκτικών.

Ακόμα, ο ρόλος του δολωματικού σταθμού είναι σημαντικός και θα πρέπει να αποτελείται από σκληρό πλαστικό που δεν περιέχει τοξικές ουσίες, να είναι ανθεκτικός στην υπεριώδη ακτινοβολία, να κλειδώνει ασφαλώς και να έχει εντός ειδικές θέσεις ασφαλούς στερέωσης του δολώματος για να αποφεύγεται η διασπορά του. Η περισυλλογή και καύση ή ταφή των πτωμάτων, καθώς επίσης και η περισυλλογή των υπολειμμάτων των χρησιμοποιηθέντων ή των προς αντικατάσταση δολωμάτων είναι απαραίτητες ενέργειες που πρέπει να γίνονται με σχολαστικότητα, επιμέλεια και με το νόμιμο τρόπο. Στο πλαίσιο αυτό, οι ελεύθερες κολλητικές επιφάνειες σε διάφορα σημεία της παραγωγής ή των αποθηκών δεν αποτελούν δόκιμη λύση καθώς συλλέγουν σκόνη και ξένα σώματα ενώ αν πιαστεί τρωκτικό, αυτό είναι πλήρως εκτεθειμένο και αποτελεί σοβαρό μικροβιολογικό κίνδυνο. Ακόμη χειρότερη επιλογή αποτελεί η χρήση τρωκτικοκτόνων δολωμάτων χύδην, τα οποία είναι βάσιμος χημικός κίνδυνος ενώ ταυτόχρονα απειλούν και ζώα μη στόχους.